اشعار علی میرزائی
غزل ها ،شعر نو و کوتاه و اشعار متفرقه
اشعار علی میرزائی
غزل ها ،شعر نو و کوتاه و اشعار متفرقهدل ِ سنگ
دل ِ سنگ
ای سیه چشم ز درد دل من با خبری؟
آه سردم به دل ِ سنگ ِ تو دارد اثری؟
تو که صیادی و بر دوش دو دامت باشد
دیده ای صید به دامی چو منی دربه دری؟
ای بسا شب که ز هجران به سحر آوردم
شب هجران مرا هست امید سحری؟
تو چو خرمای سر نخلی و دستم کوتاه
کی توانم که از این نخل بچینم ثمری؟
تو دل سنگ نداری و خطا گفتم من!
تا چه پرواست که دارم ز غمت چشم تری
با خیال تو شب و روز "رها"ی تو گذشت
می شود این دو سه روز دگر ما سپری
علی میرزائی"رها"
دل سنگ
دل سنگ
ای سیه چشم ز درد دل من با خبری؟
آه سردم به دل سنگ تو دارد اثری؟
تو که صیادی و بر دوش دو دامت باشد
دیده ای صید به دامی چو منی دربه دری؟
ای بسا شب که ز هجران به سحر آوردم
شب هجران مرا هست امید سحری؟
تو چو خرمای سر ِنخلی و دستم کوتاه
کی توانم که ازین نخل بچینم ثمری؟
تو دل سنگ نداری و خطا گفتم من
تا چه پرواست که دارم ز غمت چشم تری
با خیال تو شب و روز (رها)ی تو گذشت
می شود این دو سه روز دگر من سِپری
علی میرزائی(رها)
سوز و ساز عشق
سوز و ساز عشق
دارم به چشم مست تو بس احتیاج ها
در دست ِ یک نگاه تو باشد علاج ها
این فتنه ها که کرده ای آغاز کی بود
بازار عاشقان وفا را رواج ها
جان مایه داده ام به ره تو، چه قابل است
این نیمه جان مانده برای حراج ها
در سوز و ساز عشق تو افتاده ام ز پا
بس خورده سنگ عشق تو ام بر ملاج ها
بودم ز باغ عشق تو محروم و از عطش
کردم نظاره یاس سفیدم، چو کاج ها
بر بسته رخت ،عشق حقیقی ز بین ما
بیگانه طعم عشق برای مزاج ها
گشتم اسیر عشق تو آواره از دیار
دیگر نمانده بهر (رها) یت سراج ها
علی میرزائی(رها)عشق پیری
عشق پیری
دلم تنگ و دلم تنگ و دلم تنگ
جهانی آمدستم بر سر جنگ
امان از عشق پیری گر بجنبد
که آدم را کند پیرانه سر منگ
سر ساعت بسان کهنه معتاد
زند چیزی به دل گویی تو را چنگ
زند گر عاشقی بر سیم آخر
جلو دارش نباشد دین و فرهنگ
بسا عاقل که در طوفان هستی
به دام عاشقی افتاد و شد رنگ
رود عقل از رهی ّ و عشق راهی
نگردد این دو وان هرگز هم آهنگ
خورد گر سر به سنگ آید سر عقل
ندانم کی خورد ما را به سر سنگ
در این گرداب غم های زمانه
ندیدم هیچ سازی را خوش آهنگ
(رها)خو کرده با شب زنده داری
و مهمان داری مرغ شباهنگ
علی میرزائی (رها)