عشق جوانی

عشق جوانی

عشق دوران جوانی هوسی بیش نبود

حاصلش دانه و دام و قفسی بیش نبود

در پی عشق بیابان به بیابان رفتم

کاروان رفت و صدای جرسی بیش نبود

عمر چون آب روان است به دریای عدم

هم ره غافله ماندن نفسی بیش نبود

تا که انسان بدر آورد زتن جامه ی فکر

قدر او در دو جهان از مگسی بیش نبود

ای بسا بی خردی صاحب زوری شد و زر

بعد معلوم شد او بوالهوسی بیش نبود

زاتش بی خردان گرم نشد خانه ی کس

نفع شان دود به چشمان کسی بیش نبود

آن چنان با کس و ناکس تو کسی کن که (رها)

سر هر کوچه نگویند خسی بیش نبود 

علی میرزائی"رها"