عرضه ی مثقال به تن
عمری گذشت بزم طرب ما نداشتیم
جز خون دل به ساغر و مینا نداشتیم
مهمان اشک و آه و غم و درد بوده ایم
جز آه صبح و ناله ی شب ها نداشتیم
یک لحظه روزگار نبودی به کام ما
هر چند انتظار ز دنیا نداشتیم
کردیم باغبانی گل های بی شمار
گر لذتی به غیر تماشا نداشتیم
در بوستان شعر و ادب پا گذاشتیم
جز شور عشق در دل شیدا نداشتیم
دفتر به کیف و شعر به جیب و زبان مدح
بهر ریا و شهرت بیجا نداشتیم
مثقال خویش عرضه نکردیم ما به تُن
چون انتظار قطره ز دریا نداشتیم
قلبی تهی ز کینه و دستی تهی ز مال
دانی (رها) که بیش تمنا نداشتیم
علی میرزائی(رها)