کبوتران غریبیم

کبوتران غریبیم

کبوتران غریبیم راهمان که یکی است

امید خانه نداریم چاهمان که یکی است

اگر که شوق پریدن به سوی من داری

سر ِ قرار بیا وعده گاهمان که یکی است

بیا که هر دو ی ِ ما درد مشترک داریم

برای گریه بیا ،اشک و آهمان که یکی است

اگر به حکم  قضا و قَََدَر جدا ز همیم

دو دل شکسته من و تو،نگاهمان که یکی است

شکست خورده و حسرت کشیده ی عشقیم

بیا قبول کنیم اشتباهمان که یکی است

وضو گرفته ی اشکیم و رو به قبله ی عشق

قسم به قامت تو قبله گاهمان که یکی است

نداشتیم به هفت آسمان ستاره چه غم

تو کهکشان "رها"یی و ماهمان که یکی است

علی میرزائی "رها"